Dag 5 (Skaftafell)

Na een heerlijk en uitgebreid ontbijt bij Fosshotel Skaftafell zijn we om 9:00 uur richting de Svartifoss waterval gelopen. Het uitstekende weer van gisteren heeft plaats gemaakt voor stormachtig weer met windsnelheden van 32 meter per seconde (dat is windkracht 12). De wind komt uit het noord-oosten en bergopwaarts heb je de wind vol in het gezicht, wat het wandelen niet bepaald eenvoudig maakt.

Na een kilometer lopen komen we aan bij de Hundafoss, hier begint zowaar de zon te schijnen en de lucht lijkt door de storm helemaal open te trekken. Het fotograferen wordt echter nog steeds bemoeilijkt door de snoeiharde wind, we kunnen de camera nauwelijks stil houden en zelfs een statief biedt geen uitkomst. Het wachten is dus op kleine rustpauzes waarbij de wind heel even afneemt en dan snel de foto maken. Fotograferen met hindernissen blijft altijd een leuke uitdaging.

De Svartifoss waterval ligt er mooi bij, onderaan ligt een dikke klomp ijs en de zon schijnt mooi op het tafereel. Het ijs is zo dik dat we helemaal tot onderaan de waterval kunnen komen en maken van de gelegenheid gebruik eens wat andere standpunten en perspectieven te kiezen. De toeristen blijven vanwege de storm weg, dus we hebben het rijk alleen en staan dus niemand in de weg, heerlijk.

Na een paar uur hier te hebben "gespeeld" lopen we door richting de gletsjer, hoe hoger we komen hoe meer we in de wind lopen en af en toe is het echt afzien. Na een uurtje lopen komen we aan bij de gletsjer. De wind gaat hier nog even harder tekeer, omdat deze door het gletsjerdal vanuit het noorden wordt versterkt. We moeten ons bijna verankeren om niet van de berg geblazen te worden. Lopen is er zo goed als onmogelijk omdat de wind met enorme kracht tegen ons lijf beukt. Fotograferen is een nog grotere uitdaging geworden, de camera kun je echt niet meer stil houden. De iso schroeven we wat op ten gunste van de sluitertijd zodat bewogen foto's worden vermeden. Ik heb zelden zo'n harde wind meegemaakt.

We beginnen aan de afdaling waarbij het eerste gedeelte over een steenvlakte loopt en waar de wind vrij spel heeft. De wind hebben we nu in de rug, wat het lopen iets makkelijker maakt, maar het blijft oppassen. Elke stap die je wilt zetten komt ergens anders uit dan gepland en het blijft lastig je evenwicht te bewaren.

Na een uurtje stappen arriveren we bij het visitor center van Skaftafell waar we onder het genot van een bakje koffie de film over de vulkaanuitbarsting bekijken om even bij te komen van deze pittige wandeling.

Bij het tankstation eten we nog een broodje en bekijken daarna nog de Svínafellsjökull. Enorme ijsmuren staan voor onze neus, erg indrukwekkend. Hoewel het lastig is de dimentie over te brengen in de foto schieten we er toch lekker op los. De zon speelt met het licht, de wolken op de achtergrond maken het beeld compleet. Wat een heerlijke dag was dit weer.

Maar we zijn er nog niet, we moeten eerst nog door windkracht 12 over de ringweg naar Jokulsarlon. Onderweg zien we fraaie wolkenluchten waardoor we regelmatig een tussenstop inlassen. De wind is zo hard dat we de autodeuren nauwelijks in bedwang kunnen houden. Tegen 18:00 uur komen we aan bij het ijsbergenmeer, op het strand lijken dit keer geen ijsblokken te liggen, maar omdat de wind vanuit het noord-oosten komt zijn ze allemaal aan de rechterkant van de rivier terecht gekomen. Het zijn er niet zo veel als ik had gehoopt, maar toch hebben we even leuk kunnen spelen met de mooie contrasten tussen zwart zand en de glasheldere ijsblokken.

We nemen nog snel even een kijkje bij het meer en rijden rond 20:00 uur richting ons verblijf Hali, een kleine 14km verderop. Hier doen we ons tegoed aan een lekkere maaltijd. Het stormt nog steeds gigantisch en dus besluiten we maar een avondje binnen te blijven, hierdoor kon ik de achterstand van het blog mooi bijwerken.

Het is inmiddels bijna 01:00 uur, dus tijd om te gaan slapen. Morgen de hele dag de tijd om rond het meer en het strand te fotograferen.